جوليانی
بجرات ميتوان گفت که بهترين کتاب در زمينه تکنيک های دست راست ۱۲۰ آرپژ از جوليانی ميباشد .جوليانی عليرغم وجود فرناندو سور يکی از سردمداران و نوازندگان حرفه ای گيتار در قرن ۱۹ است. او که در ژولای ۱۷۸۱ در شهر بيسلی ايتاليا بدنيا آمد يکی از تواناترين افراد نسل اول نوازندگان حرفه ای قرن ۱۹ و در عين حال آهنگسازی بزرگ است.
هنوز بچه بود که مطالعه هارمونی را شروع کرد و در سبکهای مذهبی چند اثر ساخت. وقتی کوچک بود با برادرش نيکولا که استاد موسيقی بود به بارلتا نقل مکان کرد و آموزشهای اصليش را در آن شهر ياد گرفت.
اولين تمريناتش را روی ويلنسل انجام ميداد و در تماما عمرش به اين ساز وابسته بود و نميتوانست از آن بگريزد در همان موقع احتملا ويلن هم مينواخته . گاهی اوقات وقتش را صرف نواختن گيتار ميکرد. در مودت کوتاهی در اين ساز به نوازنده چيره دستی تبديل شد . ولی نه از معلم و نه از کارهايی که در ايتاليا انجام داد اطلاع چندانی در دست نيست.
جوليانی در سال ۱۸۰۱ با ماريا جزپه دل موناکو ازدواج کرد و در همان سال فرزندی به نام مايکل نصيبشان شد . در تابستان ۱۸۰۶ بعد از يک دوره اقامت کوتاه درشهر تريسه از توابع بولونيا با در آمد حاصل از آموزش کنتراپوان و وويلنسل و گيتار بدون خانواده اش به وين رفت.در آنجا بين او و فرمين ويلموت روابطی شکل گرفت و در سال ۱۸۰۷ دختری به نام ماريا نصيب آنها شد.
جوليانی در وين با ساز بندی های کلاسيک آشنا شد و در سال ۱۸۰۷ شروع به چاپ آثاری نمود که به سبک کلاسيک ساخته بود.مسافرتهای دوره ای او برای اجرای آثار گيتارش او را در تمام اروپا شهره عام و خاص نمود.هرجا که ميرفت بخاطر قدرت و لحن نوازندگی خاص خودش مورد استقبال قرار ميگرفت.
موفقيتهای بسياری به دست آورد و در رديف بهترين نوازندگان و آهنگسازان پرکار در پايتخت اتريش اويل قرن ۱۹ قرار گرفت.او بتنهايی توانست با مهارتی که از خود نشان ميداد نقش و جايگاهی خاص برای گيتار در موسيقی اروپا معين و مشخص سازد . در وين با معروفترين چهر های اتريش و بزرگترين اهنگسازان وين مانند بتهوون و روسينی آشنا شد. در کنسرتهايش با بهترين نوازنده ها و موسيقيدانان همکاری داشت.
در ۱۸۱۵ با هومل و بعد از آن نيز با موشلس که نوازنده پيانو بودند و مايسيدر نوازنده ويلن و مرک نوازنده ويلنسل در يک دوره کنسرتهای مجلسی که در باغ های کشاورزی قصر شون برون برگذار می شد شرکت داشت.اين کنسرتها به نام - کنسرتهای دو کاتن - معروف شد . چون بهای هر بليط برابر يک سکه طلای رايج آن دوره به نام دو کات بود.
اين حضور و درخشش ها جوليانی را به يکی از اعضای ثابت و مهم موسيقی شهر وين تبديل نمود .در سال ۱۸۱۵ نيز يکی از مديران اصلی مراشم جشنواره کنگره وين شد.
دو سال قبل از آن نيز در سال ۱۸۱۳ يکی از نوازندگان ويلنسل اولين اجراهای سمفونی هفتم بتهوون بود.اعتبار او در شهر وين بعنوان آهنگساز کمتر از جنبه های ديگر بود و با وجودی که بيشتر با ناشری به نام آرتاريا کار ميکرد که بيشترين آثار او برای گيتار را به چاپ رساند ولی با همه ناشران محلی نيز ارتباط داشت.آنها آثار او را در تمام اروپا پخش ميکردند.
او با تربين شاگردان متعددی از جمله : بابرويچ و هورتسکی در زمينه گيتار معيارها و سطح اموزشی گيتار را در وين بسيار ارتقا داد.در سال ۱۸۱۹ وين را به دلايل بسيار و بطور عمده به دلايل شخصی ترک کرد و حسابهای بانکی و مايملکش توان پاسخگويی به بدهی هايش را نداشت و بطور کامل ورشکست شد.
به ايتاليا برگشت و مدتی در شهر ونيز و تريسه ماند. سر انجام به رم رفت و ساکن شد.او ودخترش امليا را که در سال ۱۸۱۳ به دنيا آمده بود را نيز بهمراه خودش آورده بود.امليا و خواهر ناتنی اش ماريا که ثمره يک ازدواج غير رسمی بود طی سالهای ۱۸۲۱-۶ در يک صومعه درس ميخواندند و فاغ التحصيل شدند.
جوليانی در رم موفقيت زيادی کسب نکرد او چند تا از آثارش را چاپ کرد و فقط يک کنسرت برگزار نمود.در جولای ۱۸۲۳ يک دوره مسافرتهای متوالی به ناپل را شروع کرد.در ناپل با پدرش که بشدت مريض بود زندگی ميکرد .
در يکی از شهرهای ناپل به نام بورين در زمينه هنر نوازندگی گيتار بيشتر از جاهای ديگر مورد استقبال قرار گرفت و همانجا توانست با ناشران محلی آثار ديگرش را به چاپ برساند .
در سال ۱۸۲۶ نيز در حضور فرانچسکوی در شهر پورتيچی کنسرتی برگزار کرد .او در همين دوره که به دوران ناپل در زندگی جوليانی معروف است با دخترش امليا که تا آن موقع به يک نوازنده ماهر تبديل شده بود اجراهای دو نفره بسياری را برگزار نمود.
در اوخر سال ۱۸۲۸ سلامتی او رو به نقصان گذاشت و در هشتم ماه می ۱۸۲۹ از دنيا رفت . ولی خبر در گذشت او تاثير زيادی در جامعه موسيقی ناپل نداشت.او در مقام يک اهنگساز گيتار روش - تم وارياسيون - را که در ويل مورد علاقه همگان بود خيلی دوست داشت . و توانای خاصی در تنيدن خط ملودی در بافت موسيقی داشت .
در حاليکه هم با صدای ساز تناسب داشته باشد و هم بيان آن جمله نيز از لحاظ موسيقی محفوظ باشد.وارياسيونهايی را که روی يک تم- اهنگر موزون - به شماره ۱۰۷- از جورج فردريک هندل ساخت يک نمونه از اين تنظيم هاست.
دستاوردهای جوليانی بعنوان آهنگساز نيز زياد بود - او ۱۵۰ اثر شماره دار برای گيتار از خود بجا گذاشت . اين آثار محور اصلی اجراهای گيتار قرن ۱۹ را تشکيل می دادند . آثار بسيار محکمی برای تکنوازی گيتار ساخت و به همین کيفيت نيز آثاری برای دو نوازی گيتار با ويلن و فلوت و همچنين کنسرتوهای گيتار بسياری خلق کرد .
آثار مهم و قابل توجه او که در ميان اين آثار خودنمايی ميکنند :
سه کنسرتو گيتار
يک دوره فانتزی گيتار تنها از شماره های ۱۱۹ تا ۱۲۴ که تحت روسينی وار معروف است. چند سونات برای ويلن - گتالر و فلوت - گيتار و يک پنج نوازی ( کوئينتت) برای گيتار و سازهای زهی به شماره ۶۵چند مجمموعه آوازی با همراهی گيتار و يک اورتور که به شيوه اپراهای ايتاليايی ساخته شده است.
او چندين اثر سمفونيک را نيز برای اجرا با دو گيتار تنظيم کرد . يکی از اين ۲ تنظيم ها اورتور اپرای آرايشگر شهر سويل اثر روسينی است .
او تعداد زيادی آثر آموزشی وتمرينی دارد که در بين تمام آنها کتاب آموزشی شماره ۱ امروزه توسط معلمين گيتار بسيار مورد استفاده قرار ميگيرد.نوازندگان حرفه ای گيتار امروزه کنسرتوها و تکنوازيهای او را اجرا ميکنند چرا که اين اجرا ها علاوه بر قدرت اهنگسازی قدرت نوازندگی آنها را نشان ميدهد و به همان نسبت نيز توانايی طبيعی و ذاتی جوليانی را بعنوان يک آهنگساز گيتار بخوبی عيان می سازد.
نوشته شده توسط : ولادی رپکين
مترجم :حسين دی پير